Test filtracji powietrza K9 Mask® z wynikami ISO 16890

Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna (ISO) wprowadziła ISO 16890, nowy standard testowania i klasyfikacji filtrów powietrza. Norma została w pełni wdrożona na całym świecie w sierpniu 2018 roku.

Testowanie wydajności filtrów powietrza

Metody stosowane do badania i klasyfikacji filtrów powietrza to techniki laboratoryjne. Procedury testowe obejmują kanał, w którym zamontowany jest filtr w sterowanym wentylatorze. „Pył testowy” jest wprowadzany przed filtrem, aby rzucić wyzwanie urządzeniu i ocenić jego wydajność. Pył testowy może być cząsteczkami już obecnymi w otaczającym powietrzu lub może być przygotowaną laboratoryjnie mieszaniną cząsteczek sporządzoną według „przepisu” określonego w normie testowej.

Przed i za filtrem testowym znajdują się próbniki powietrza i liczniki cząstek. Liczniki cząstek to czułe urządzenia, które zliczają liczbę cząstek unoszących się w powietrzu w wąskim zakresie rozmiarów. Korzystając z szeregu liczników, możliwe jest jednoczesne zliczanie szerokiej gamy cząstek o różnej wielkości. Porównanie liczby cząstek przed i za filtrem umożliwia określenie skuteczności filtra dla cząstek o różnej wielkości.

Metody badawcze zwykle pozwalają na określenie skuteczności filtra w stanie „jak nowy” (czysty), a także w warunkach symulujących zmiany przewidywane w okresie eksploatacji filtra.

Tło regulacyjne

Przed wprowadzeniem ISO 16890 w powszechnym użyciu były dwa standardy: EN779: 2012 dominował w Europie, a ASHRAE 52.2 dominował w USA. Oba standardy są stosowane obok siebie w Azji. Oba te ustalone standardy mają jednak wady, w tym:

• Żaden z nich nie miał zastosowania globalnego. Był to brak, ponieważ wiele dużych projektów budowlanych jest projektowanych w jednym kraju, a budowanych w drugim przez wykonawcę mającego siedzibę w jeszcze trzecim kraju.
• Metody badań zastosowane w EN 779 i ASHRAE 52.2 różnią się zasadniczo. Nie jest więc możliwe porównanie wyników z obu norm.
• Kategorie klasyfikacji filtrów zdefiniowane w tych dwóch standardach nie mówią nic o rzeczywistym zachowaniu filtrów w świecie rzeczywistym ani o korzyściach, których użytkownicy mogą się realistycznie oczekiwać pod względem jakości powietrza, co jest problematyczne dla projektantów, nabywców i użytkowników filtrów powietrza. Ma to szczególne znaczenie, jeśli należy chronić wrażliwe obiekty lub procesy.

Pył testowy zastosowany w normach EN 779 i ASHRAE 52.2 jest kiepskim odwzorowaniem typowych zawieszonych cząstek stałych występujących w powietrzu otaczającym centrum miasta. Wyniki testów niekoniecznie odzwierciedlają wydajność filtra w rzeczywistych zastosowaniach.

Idealny system klasyfikacji filtrów

Jako minimum wydaje się rozsądne, aby system klasyfikacji filtrów dostarczał jasnych informacji na temat zdolności urządzenia do usuwania z powietrza cząstek o różnej wielkości, które są istotne dla indywidualnych klientów. Oznaczałoby to, że filtry można by łatwo wybierać i określać ponad granicami.

ISO 16890 to znacząca harmonizacja dla branży filtracji powietrza. Kluczowe korzyści dla użytkowników filtrów powietrza to:

• Potwierdzenie, że filtry powietrza pozytywnie wpływają na jakość powietrza i korzystnie wpływają na zdrowie.
• Globalne zastosowanie. Jeden system testów i klasyfikacji do stosowania w całej branży, który może być łatwo zrozumiały dla projektantów, nabywców i użytkowników filtrów powietrza.
• Umiejętność łatwego doboru i zrozumienia wartości produktu w odniesieniu do funkcji i zastosowania.

Kluczowe cechy ISO 16890

W zależności od osiągniętej skuteczności usuwania cząstek o różnej wielkości, filtry można podzielić na jedną z czterech kategorii, które odnoszą się bezpośrednio do skuteczności usuwania cząstek stałych PM1, PM2.5, PM10 i cząstek „grubych”; te większe niż 10 mikronów.

Nowa norma ustala, że ​​wymagana jest co najmniej 50% skuteczność usuwania w przypadku włączenia do trzech najbardziej wymagających kategorii (bardzo drobne i średnie cząstki); PM1, PM2.5 i PM10.

Biorąc pod uwagę, że niektóre filtry wykorzystują ładunek elektrostatyczny przykładany do wkładu filtracyjnego w celu tymczasowego zwiększenia wydajności, nowa norma ISO zawiera procedurę rozładowania, która jest częścią testu. Metoda wyładowania eliminuje błędy spowodowane krótkotrwałymi lub przejściowymi skutkami.

Zgodnie z nową normą, wymagana jest co najmniej 50% skuteczność usuwania po procedurze wyładowania, aby można ją było włączyć do wszystkich kategorii (bardzo drobne lub średnie cząstki).

Uznaje się, że ładunek elektrostatyczny przyłożony do materiału filtrującego może być skuteczny, gdy filtr jest nowy. Jednak w rzeczywistych zastosowaniach każdy taki ładunek elektryczny jest rozpraszany w ciągu dni lub tygodni, a wydajność filtra znacznie się pogarsza w stosunku do wartości „jak nowy”.

Dla klasyfikacji PM1, PM2.5 i PM10 sprawność raportowana (wyrażona w procentach) jest średnią wartością sprawności początkowej oraz sprawności odprowadzanej. Jak stwierdzono powyżej, zgodnie z nową normą obie wartości muszą przekraczać 50%. 

 

Kluczowe definicje

Cząstki stałe są powszechnie definiowane w kategoriach wielkości fizycznych, zwykle wyrażanych w mikronach. Na przykład każdy metr sześcienny powietrza w centrum miasta zawiera wiele milionów zawieszonych cząstek. Ich wielkość waha się od poniżej 0.1 mikrona (nanocząstki) do 100 mikronów.

Większość cząstek jest jednak mniejsza niż 1 mikron, a niewiele jest cząstek większych niż 25 mikronów, które ze względu na swoją wagę są zawieszone.

Bardzo drobne cząstki pochodzą głównie z procesów spalania, głównie silników samochodowych, podczas gdy większe cząstki pochodzą z różnych źródeł, w tym konstrukcji i natury; pyłek, piasek i gleba.

Poziom pyłu zawieszonego jest monitorowany i raportowany przez dedykowaną stronę internetową na całym świecie. Tradycyjne kategorie raportowania to PM2.5 (cząstki <2.5 mikrona) i PM10 (cząstki <10 mikronów).

Są one zwykle podawane jako wartość masy w jednostkach μg/m3 (mikrogramy na metr sześcienny). Coraz częściej uwaga skupia się na jeszcze mniejszych cząstkach, ponieważ wiadomo, że przenikają one znacznie głębiej do ludzkiego ciała, docierając do najważniejszych narządów, takich jak mózg, serce i wątroba.

Obecnie zainteresowanie naukowe skupia się na PM1 (cząstki mniejsze niż 1 mikron) lub ultradrobnych (cząstkach mniejszych niż 0.5 mikrona).

Co więcej, norma zapewnia brak nagłego spadku wydajności po rozładowaniu, jak to było możliwe w przypadku starszych typów filtrów, ponieważ nowy rygorystyczny typ testu oznacza, że ​​wydajność musi być utrzymana przez cały okres eksploatacji filtra.

 

K9 Mask® ISO 16890 Wyniki testu filtracji

Filtry powietrza K9 Mask® dla psów zostały certyfikowane przez Blue Heaven Technologies w Louisville, Kentucky, USA z testem filtra powietrza ISO 16890 dla filtrów powietrza Extreme Breathe (XTRM) i Clean Breathe (CLN). 

Oto podsumowanie wyników testów dla tych dwóch filtrów powietrza:

Filtr powietrza z węglem aktywnym Extreme Breathe XTRM N95

• ✅ dla skuteczności PM2.5.
• Zobacz pełne K9 Mask® Extreme Breathe certyfikowane wyniki laboratoryjne filtra powietrza

Wielkość cząstek (PM w mikronach)	Wydajność początkowa %	Rozładowana wydajność %
0.3-0.4	99%	42%
0.4-0.55	99%	53%
0.55-0.7	99%	63%
0.7-1.0	99%	73%
1.0-1.3	99%	84%
1.3-1.6	100%	90%
1.6-2.0	100%	95%
2.0-3.0	100%	99%
3.0-4.0	100%	100%
4.0-5.5	100%	100%
5.5-7.0	100%	100%
7.0-10.0	100%	100%

 

Filtr powietrza Clean Breathe PM10+ z węglem aktywnym

• ✅ dla skuteczności PM10.
• Zobacz pełne Wyniki certyfikowane przez laboratorium filtra powietrza K9 Mask® Clean Breathe

Wielkość cząstek (PM w mikronach)	Wydajność początkowa %	Rozładowana wydajność %
0.3-0.4	1%	2%
0.4-0.55	2%	2%
0.55-0.7	2%	3%
0.7-1.0	3%	3%
1.0-1.3	4%	3%
1.3-1.6	5%	5%
1.6-2.0	7%	7%
2.0-3.0	12%	12%
3.0-4.0	23%	22%
4.0-5.5	41%	40%
5.5-7.0	61%	59%
7.0-10.0	74%	69%

 

Skontaktuj się z nami, aby uzyskać więcej informacji na temat wyników testów ISO 16890.